गाउमा ''गोरखा'' भएकी मेरो ममीलाई सम्झेर ................. एउटा गजल यसरि सुरु हुन्छ
मैले घर छोड्ने बेलामा, बेस्सरी रोएकी थियौ आमा
आफ्ना चाउरिएका मुहार, आसुले धोएकी थियौ आमा
गोरेटोमा पाइला चाल्दै माथि लाग्दा, थोरै सकस भएन
दुइ मुटु छुट्टिने बेलामा, दही खोएकी थियौ आमा
मलाइ मन थियन घर छोड्न, बाध्यताले कसी ल्यायो
मलाइ केही हुदा बिछट्टले, बहएकी थियौ आमा
धेरै क्षितिज पारी छु आज, सम्झनाले सताउछ
छाक टार्नलाइ त्यहि सिस्नु, बोकेएकी थियौ आमा
आमा, म आउछु नि ! आगनको डिलबाट हेर्नु है
मेलाबाट फर्कदा पटुकिमा, चिउरा बाधिएकी थियौ आमा
मैले घर छोड्ने बेलामा, बेस्सरी रोएकी थियौ आमा
आफ्ना चाउरिएका मुहार, आसुले धोएकी थियौ आमा
रमेश श्रमिक
मैले घर छोड्ने बेलामा, बेस्सरी रोएकी थियौ आमा
आफ्ना चाउरिएका मुहार, आसुले धोएकी थियौ आमा
गोरेटोमा पाइला चाल्दै माथि लाग्दा, थोरै सकस भएन
दुइ मुटु छुट्टिने बेलामा, दही खोएकी थियौ आमा
मलाइ मन थियन घर छोड्न, बाध्यताले कसी ल्यायो
मलाइ केही हुदा बिछट्टले, बहएकी थियौ आमा
धेरै क्षितिज पारी छु आज, सम्झनाले सताउछ
छाक टार्नलाइ त्यहि सिस्नु, बोकेएकी थियौ आमा
आमा, म आउछु नि ! आगनको डिलबाट हेर्नु है
मेलाबाट फर्कदा पटुकिमा, चिउरा बाधिएकी थियौ आमा
मैले घर छोड्ने बेलामा, बेस्सरी रोएकी थियौ आमा
आफ्ना चाउरिएका मुहार, आसुले धोएकी थियौ आमा
रमेश श्रमिक
No comments:
Post a Comment